طبق تجربه کاربران معمولی چاپگر3بعدی،کار کردن با بعضی از نرم افزارهای پرینت سه بعدی راحتتر از باقی برنامه ها است؛ بد نیست بدانید که نرم افزار Repetier Host یکی از کاربردی ترین این برنامه ها میباشد ولی ممکن است افراد مبتدی را از پرینت کردن دلسرد کند؛ از آنجا که ما متوجه دشواری کار با این نرم افزار شدیم، تصمیم گرفتیم دستورالعملی جامع را برای کمک به کاربران تهیه کنیم.
این مقاله دو قسمتی به صورت گام به گام از دانلود این نرم افزار تا راهنمای نصب روی ویندوز و لینوکس، سپس پیکربندی و تنظیمات چاپ را به صورت کامل به شما آموزش میدهد. اکنون قسمت اول این آموزش را میخوانید که نحوه نصب و پیکربندی اولیه «ریپیتیر هاست» میباشد.
مرحله نصب نرم افزار Repetier Host
پیش نیازهای ریپیتیر هاست
پیش از این که نصب را آغاز کنید، باید ابتدا ببینید که کامپیوتر شما به چه مواردی نیاز دارد. کامپیوترهای کنونی نباید مشکلی در این زمینه داشته باشند. اما اگر یک کامپیوتر قدیمی دارید که ویندوز XP دارد، احتمالا به مشکل برخورد می کنید؛ برنامه Host بر روی ویندوز XP و نسخه های بعدی و همچنین سیستم عامل لینوکس کار می کند. اگر کامپیوتر مکینتاش دارید، در وبسایت اصلی به دنبال Repetier Host Mac بگردید.
برای ویندوز یا لینوکس، تمام چیزی که نیاز دارید .NET framework 4.0 یا یک Mono installation جدید است. موارد دیگری که نیاز دارید یک کارت گرافیکی با OpenGL است. برای یک عملکرد مناسب OpenGL 1.5 یا بالاتر لازم است. اگر از نسخه های پایین تر استفاده کنید ممکن است در پیش نمایشِ زنده مشکل سرعت داشته باشید یا مدلهای هندسی پیچیده قادر به پردازش نباشند.
نکته: کامپیوترهای با کارت گرافیک آنبورد ضعیف یا بدون درایور نصبی، مشکل openGL را هنگام نصب ریپیتیر نشان میدهند.
گرفتن نرم افزار ریپیتیر هاست:
به آدرس اینترنتی repetier.com/download-now بروید و آخرین نسخه را برای سیستم عامل خود دانلود کنید.
نکته مهم اول: طبق تجربه کاربران ایرانی، نسخه 1.0.6 نرم افزار Repetier Host راحتی و سازگاری بهتری با ویندوز دارد.
نصب برای ویندوز:
دانلود فیلم نصب repetier host روی ویندوز
نسخه ویندوز با یک فایل نصب ارائه می شود. پس از این که دانلود کردید، تنها لازم است فایل نصب را اجرا کنید. با توجه به شماره ورژن فایل نصب، نرم افزارهای اسلایسنیگ Slic3er یا Cura (برای اکثر افراد) و… همراه با ریپیتیر به عنوان اسلایسر نرم افزار نصب میگردد.
نصب برای لینوکس:
نسخه لینوکس در قالب یک فایل gzip ارائه می شود. آن را به هر جایی که مورد نظرتان است منتقل کرده و محتوای آن را باز کنید و سپس اسکریپت نصب را اجرا کنید:
tar -xzf repetierHostLinux_1_03.tgz
cd RepetierHost
sh configureFirst.sh
سپس شما یک لینک in/usr/bin برای نصب دارید بنابراین می توانید کار را با Repteier Host شروع کنید. مطمئن شوید که Mono Libraries را نصب کرده باشید. اگر شک دارید، Mono Develop را نصب کنید که به Libraries وابسته است.
یک از مشکلاتی که کاربران لینوکس با آن دست به گریبان هستند این است که کاربران عادی اجازه ندارند از طریق serial console ارتباط برقرار کنند. شما باید کاربر خود در گروه درستی قرار دهید. در Debian می توانید اینگونه عمل کنید:
sermod -a -G dialout yourUserName
تا بتوانید کاربر خود را به گروه اضافه کنید.
نصب برای مکینتاش:
در سیستمهای اپل نیز همانند ویندوز، نصب آسان است. ولی اگر می خواهید از طریق خط ترمینال OSX آنرا نصب کنید به لینک راهنمای زیر مراجعه کنید:
http://macappstore.org/repetier-host/
مرحله پیکربندی یا Configuration نرم افزار ریپیتیر هاست:
First Start
بعد از اولین شروعِ برنامه احتمالا با سوالی مواجه می شوید که می پرسد دایرکتوری کار شما کجا باید باشد. آخرین نسخه مربوط به ویندوز این مرحله را ندارد زیرا فایل نصب به صورت خودکار یک دایرکتوری کار برای شما می سازد. شما می توانید هر دایرکتوری را انتخاب کنید، جایی که موارد شخصی خود را می نویسید، اما توصیه می کنیم که برای این کار از یک دایرکتوری جداگانه استفاده کنید.
دایرکتوری کار جایی است که Host به صورت موقت فایل های STL، نتایج برش (اسلایس) و در صورت فعال بودن فایل Log را نگه می دارد.
Configuring your printer
مرحله بعدی این است که پرینتر خود را پیکربندی کنید تا بتوانید کامپیوتر خود را به Host وصل کنید. اطمینان حاصل کنید که پرینتر وصل و فعال است. برخی از پرینترها به درایور های خاصی برای دسترسی نیاز دارند بنابراین مطمئن شوید که داریورها نیز نصب شده باشند. اگر firmware را روی پرینتر بارگذاری کرده باشید، داریور هم نصب شده است.
به آدرس Config -> Printer Setting بروید یا روی دکمه Printer Setting که با علامت چرخ دنده مشخص شده کلیک کنید. پنجره ای شبیه به تصویر پایین را خواهید دید:
در بالای تصویر کادر مستطیلی را می بینید که پرینتر کنونی شما در آن انتخاب شده است. در آغاز شما تنها گزینه پرینتر پیش فرض را دارید. برای ساخت یک پرینتر جدید تنها باید نام پرینتر را تغییر دهید و Apply را فشار دهید. پرینتر جدید با همان تنظیمات پرینتری که قبلا انتخاب شده بود کار میکند.
در پایینِ کادر مستطیلی، چهار تب را می بینید که بیشتر اطلاعات ذخیره شده مورد نیاز برای پیکربندی پرینتر را دارند. به علاوه برای هر پیکربندی یک شروع/ پایان/ توقف/ لغو و پنج اسکریپتِ تعریف شده، ذخیره شده اند. این می تواند در g-code editor تغییر کند که در مبحث دیگری در موردش خواهیم نوشت.
در تب اول انتخاب می کنید که چگونه با پرینتر ارتباط خواهید داشت. در بخش Port باید پورتی را وارد کنید که پرینتر شما به آن متصل است. زمانی که پنجره باز می شود، تمام پورت های موجود اسکن شده و به لیست اضافه می شوند. اگر زمانی که در این منو هستید پرینتر خود را وصل کرده اید، روی Refresh Ports بزنید تا پورت جدید شناسایی شود. گزینه درست را انتخاب کنید. سپس برای Baud rate همانی که در firmware است را انتخاب کنید. نیازی به بیت توازن نیست زیرا در 99.9 درصد موارد درست کار میکند، پس آن را به حال خود رها کنید.
گزینه Transfer Protocol مشخص می کند که Host چگونه با پرینتر ارتباط برقرار کند. تمام Firmware هایی که از آنها پشتیبانی می شوند در حالت ASCII کار می کنند. Repetier Firmware نیز فرمت باینری را پشتیبانی می کند. برتری فرمت باینری این است که:
- سایز داده ها را کاهش می دهد. داده های معمولی تا 50 درصد کاهش پیدا می کنند.
- اصلاح خطای بهتر
- Firmware به زمان کمتری برای تجزیه داده ها نیاز دارد.
شما می توانید این گزینه را روی Auto Detect تنظیم کنید که اگر Repetier Firmware باشد به صورت خودکار به فرمت باینری سوئیچ می شود. برای تمام firmware های دیگر، ارتباط ASCII استفاده می شود.
تصمیم بعدی این است که چگونه داده ها را به firmaware ارسال کنیم. روشی که با اولین شروع firmware برنامه ریزی می شود شبیه به بازی «پینگ پنگ» است. یعنی Host یک دستور ارسال میکند و منتظر تایید از سمت firmware می ماند. این باعث تاخیر می شود و اگر حرکت های کوچک زیادی داشته باشید می تواند باعث خالی شدن بافر شود.
برای بالا بردن سرعت، می توانید به Host اجازه بدهید در آنِ واحد بیشتر از یک دستور صادر کند. پرینتر شما یک بافر ورودی دارد. تا جایی که بیشتر از اندازه بافر ارسال نکنید، می توانید بیشتر از یک دستور صادر کنید که البته باید در بافر جا بگیرد.
بنابراین اگر حالت پینگ پنگی را لغو کنید، Host به مقدار بایتی که در Receive cache size مشخص شده دستور صادر می کند و منتظر تایید انجام فرآیند نمی ماند. اگر در مورد سایز بافر مطمئن نیستید 36 را انتخاب کنید که برای بیشتر پرینترها کار می کند. Firmware های تولید Arduino، نسخه های قبل از 1.0 حتی تا 127 بایت نیز پشتیبانی می کرد.
تب دوم موارد مهمی را تعیین می کند. گزینه های Travel feed rate و Z- axis feed rate زمانی استفاده می شوند که شما اکسترودر را با کنترل دستی حرکت دهید. درجه های حرارت در Manual Control به عنوان مقادیر اولیه تعیین شده اند. شما می توانید در هر زمانی آنها را تغییر دهید.
هنگامی که اکسترودر را روشن می کنید، حتما می خواهید بدانید دمای آن چقدر است. این کار با ارسال دستور M105 به پرینتر قابل انجام است. اگر نمی خواهید هر چند ثانیه خودتان آن را چک کنید، کنار گزینه را تیک بزنید.
همچنین می توانید انتخاب کنید که می خواهید Host چطور دما را بررسی کند. پیش فرض 3 ثانیه است که برای شروع خوب است. با هر درخواست، شما 2 مطلب را در log دریافت می کنید. Host دما را در پایینِ نوار وضعیت نشان می دهد، پس پاک کردن این پیغام ها از log، خواندن آن را راحت تر می کند.
موقعیت پارک یا Park Position جایی است که شما ترجیح می دهید اکسترودر شما در آن نقطه بماند. در Manual Control شما یک دکمه دارید که اکسترودر را به موقعیت پارک بر می گرداند. همچنین شما می توانید به Host بگویید که پس از پایان پرینت به این موقعیت برود.
کادر تایید بعدی مشخص می کند که پرینتر پس از اتمام چاپ و در صورتی که کارت SD موجود باشد، چه کار باید بکند. اگر کارت SD موجود نباشد، تب مربوطه نشان داده نمی شود.
با استفاده از گزینه Add to comp. printing time می توانید مشخص کنید که Host چگونه باید محاسبه زمان پرینت را تصحیح کند. زمانی که Host زمان را از روی جی کد ها محاسبه می کند، فرض را بر این می گیرد که تمام دستورات با feed rate درخواستی اجرا می شوند.
اگر یک پرینت کُند انجام دهید این محاسبه تقریبا درست است به غیر از این که زمان گرم شدن اکسترودر و بستر را حساب نکرده است. در پرینت های سریع، firmware باید شتاب ببخشد یا شتاب را بگیرد که این باعث افزایش زمان پرینت می شود.
بعد از این که چند پرینت انجام دهید و زمان محاسبه شده را با زمان واقعی مقایسه کنید، خواهید فهمید که چند درصد به زمان محاسبه شده باید اضافه کنید. توقع نداشته باشید که این ضریب برای همه پرینت ها درست کار کند. نسبت به هندسه مدل، زمان می تواند متفاوت باشد.
در انتهای این بخش شما می توانید مسیر حرکتی هر محور را تغییر دهید.
در تب Extruder شما می توانید حداکثر تعداد اکسترودرها را تعیین کنید. همچنین حداکثر درجه های حرارت که در manual control نمایش داده شده اند. همینطور حداکثر مقدار در ثانیه (max volume per second) که مشخص می کند که چند میلیمتر مکعب فیلامنت توسط اکسترودر ذوب میشود.
برای هر اکسترودر می توانید یک نام، یک قطر نازل (قطر فقط برای CuraEngine استفاده میشود)، یک دمای افست که در صورت انتخابِ همان اکسترودر به دمای فیلامنت افزوده میشود (این نیز برای CuraEngine استفاده میگردد)، یک رنگ که به عنوان پیش زمینه استفاده می شود و افستِ x و y که موقعیت اکسترودر را در پرینت هایی که اکسترودر چندگانه دارند مشخص می کند، انتخاب کنید. برخی از firmware ها مانند Repetier Firmware خودشان افست را تنظیم می کنند بنابراین در این حالت افست باید روی 0 بماند.
در تب Printer Shape می توانید شکل پرینتر یا اگر دقیق تر بگوییم شکل فضای ساخت را تعیین کنید. در واقع Host از این گزینه استفاده می کند تا محدوده حرکات را تشخیص دهد و بررسی کند که آیا مدل در بستر چاپ جا می گیرد یا نه. شما همچنین می توانید نقطه توقف نهایی x و y را مشخص کنید.
Dump area یک سوراخ مستطیل شکل در بستر چاپ شما است که فیلامنت در آن می افتد. معمولا Mendel اصلی این ویژگی را دارد. اگر شما این فضا را ندارید، گزینه را تیک نزده رها کنید.
اگر می خواهید تجسمی از پرینت را اضافه کنید، می توانید آن را با یک ادیتور سه بعدی طراحی کنید. نکات مهم:
- شما می توانید حداکثر 3 فایل STL داشته باشید و به هر کدام یک رنگ اختصاص دهید.
- شما باید آن را صادر کنید پس باید با موقعیت بستر هماهنگ باشد. فایل های وارد شده پس از بارگیری ترجمه نمی شوند.
- بعضی مواقع مفید است که مدل را از زیر نگاه کنید. شما می توانید تصمیم بگیرید اگر از پایین نمایش داده شود پرینتر پنهان شود یا طوری طراحی شود که از پایین هم قابل دیدن باشد.
آخرین تب مربوط به Advanced Configuration یا پیکربندی پیشرفته است که احتمالا هیچوقت به آن نیاز ندارید. در حال حاضر این گزینه تنها شامل یک فیلتر پرداخت نهایی است. پس از اینکه کار اسلایسر به پایان رسید، می توانید یک برنامه خارجیِ فیلتر را با جی کد اجرا کنید. این برنامه روی جی کد های اسلایس شده اجرا می شود. نتایج آن باید در فایلی که با نام #out مشخص شده ذخیره شود.
Units Setting:
خود Host Repetier به صورت داخلی تنها از واحد میلیمتر استفاده می کند. متاسفانه فرمت های STL و OBJ شامل مقیاس گذاری نمیشوند. بنابراین باید واحدی را انتخاب کنید که برای تولید استفاده میشود. از این راه Host می تواند واحد ها را به درستی تبدیل به میلیمتر کند.
اکنون به پایان قسمت اول این آموزش رسیده ایم. پیشنهاد میشود، بخش دوم مقاله «آموزش نرم افزار REPETIER HOST – بخش دوم: تنظیمات پرینت» که شامل تنظیمات چاپ و پرینت نهایی است را مطالعه فرمایید.
